De huidige tijd vereist dat we het beste van onszelf geven. Hoe de mensheid met Covi-19 (Coronavirus) voor grote uitdagingen staat, vooral op het gebied van de nationale en mondiale volksgezondheid, waar creativiteit, toewijding en inspanning een sleutelrol spelen bij de ontwikkeling van productieve sectoren van de samenleving, die de economie van elk land nieuw leven inblazen en het scheppen van werkgelegenheid bevorderen. Een van deze fundamentele gebieden is het onderwijs. Om deze onderwijssector te versterken in deze moeilijke, maar niet onmogelijke omstandigheden, is dit nieuwe literaire werk geboren, als een verantwoordelijk en zorgvuldig werk van de auteur, dat diep menselijke emoties en gevoelens weerspiegelt door middel van ontologische reflecties in het licht van een wereldcrisis, die we als mensen, burgers en professionals op een bepaald moment in ons recente en huidige leven hebben meegemaakt. Dit boek is opgedragen aan die mensen die niet meer bij ons zijn, die door Covi-19 op het fysieke vlak zijn opgehouden te bestaan. Aan de andere kant is het vooral gewijd aan zijn vader Róger Antonio Obando Mejía voor het wekken van de interesse in het schrijven van de auteur. God zegene je