Nadat Rama en Sita twaalf jaar getrouwd zijn geweest, drukt een oudere Dasharatha zijn wens uit om Rama te kronen, waaraan de Kosala-vergadering en zijn onderdanen hun steun betuigen. Aan de vooravond van de grote gebeurtenis, Kaikeyi - haar jaloezie gewekt door Manthara, een boosaardig dienstmeisje - beweert twee zegeningen die Dasharatha haar lang geleden had gegeven. Kaikeyi eist dat Rama voor veertien jaar wordt verbannen naar de wildernis, terwijl de opvolging overgaat op haar zoon Bharata. De hartverscheurende koning, beperkt door zijn rigide toewijding aan zijn gegeven woord, gaat in op Kaikeyi's eisen. Rama accepteert zijn vaders onwillige decreet met absolute onderdanigheid en kalme zelfbeheersing, wat hem gedurende het hele verhaal kenmerkt. Hij wordt vergezeld door Sita en Lakshmana. Als hij Sita vraagt hem niet te volgen, zegt ze: "het bos waar je woont is Ayodhya voor mij en Ayodhya zonder jou is een ware hel voor mij". Na het vertrek van Ram sterft koning Dasharatha, die het verdriet niet kan verdragen. Ondertussen leert Bharata, die op bezoek was bij zijn moederlijke oom, over de gebeurtenissen in Ayodhya.