De onderscheiding van de subtiliteiten van de dwaling die als waarheid verborgen is, zodat de pracht van de schoonheid van het mysterie van de goddelijke openbaring kan verschijnen, is sinds de Kerkvaders, onder andere Irenaeus van Lyon, de belangrijkste missie van de theologie. Dat was ook de intuïtie van Hans Urs von Balthasar tegenover de valstrik van het westerse rationalisme, waartegen hij ons uitnodigt om de weg van de zelfopenbaring van een God die zich "laat zien", "geeft" en "vertelt" zodat de mens in zijn mysterie kan treden, opnieuw te bewandelen. Dat is ook onze ambitie tegenover de intuïtie dat de religieuze vurigheid in Ivoorkust aan het smeulen is. Dit heeft ons ertoe gebracht te vertrouwen op de Balthasariaanse weg om onderscheiding van het christelijke element in onze context aan te moedigen. Het gaat er bij onze benadering om dat de mens zich uiteindelijk volledig opneemt in de figuur van Christus, aangezien hij de glorie van God is die zich manifesteert en aan de menselijke natuur haar volheid openbaart.